" اللَّهُمَّ إِنِّي عَبْدُكَ وَ ابْنُ عَبْدِكَ وَ ابْنُ أَمَتِكَ نَاصِيتِي بِيَدِكَ مَاضٍ فِيَّ حُكْمُكَ عَدْلٌ فِيَّ قَضَاؤُكَ أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ، سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَدًا مِنْ خَلْقِكَ أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِي كِتَابِكَ أَوْ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِي عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ أَنْ تَجْعَلَ الْقُرْآنَ رَبِيعَ قَلْبِي وَ نُورَ صَدْرِي وَ جَلَاءَ حُزْنِي وَ ذَهَابَ هَمِّي."
*Abdullah (b. Mesud) (Radıyallahu Anh)’dan; Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) buyurdu ki:
“Herhangi bir kimseye tasa ve hüzün isabet eder de bunun üzerine < _Allah’ım! Ben Senin kulunum, erkek bir kulunum oğluyum, kadın bir kulunun oğluyum. Perçemim elindedir. Hakkımda hükmün geçmiştir. Hakkımdaki yargın adildir. Ben Senden; kendini adlandırdığın veya yarattıklarından herhangi birine öğrettiğin ya da Kitabı’nda indirdiğin yahut da yanındaki gayb ilminde gizlediğin Sana ait olan her bir isimle Senden Kur’an’ı kalbimin baharı, göğsümün nuru, hüznümü gideren cilası ve tasamın yok edicisi yapmanı istiyorum.>_ derse Allah o kişinin tasasını ve hüznünü giderir, onun yerine bir ferahlık verir.
-Ey Allah’ın Rasulü! Onu öğrenmeyelim mi? diye sorulunca buyurdu ki:
-Elbette, onu işitenin öğrenmesi gerekir.”
[Ahmed 3712, Hakim 1920, Taberani Kebir 1/74/3, Ebu Ya’la 1/156, İbni Hibban Sahih 2372, Elbani Sahiha 199]
Yorumlar
Yorum Gönder